Liliane Saint-Pierre - Timtirlalu

Op het plein hier in de buurt,
in z'n eigen wereldje,
door de stad al eens begluurd,
woont een heel klein kereltje.

Jubelend om de zonneschijn,
loopt hij door de straten,
met een meisje van het plein,
dat met hem wou praten.
Maar toen hij haar plots wou kussen,
toen werd er gezwegen.
En ze lachten wat verlegen,
want hij was veel te klein.

Timtirlalu zoekt het grote geluk,
maar de meisjes die hij ontmoet zijn veel groter dan hij.
Timtirlalu heeft het altijd zo druk,
want de meisjes die hij ontmoet lopen hem voorbij.

Zielig klein daar loopt hij nu,
vol verdriet en hartepijn.
Tegen meisjes zegt hij "u",
omdat zij veel groter zijn.
Hij loopt altijd nog te zoeken
naar een heel klein meisje,
naar een heel lief eigenwijsje
en dat vindt hij maar niet.

Timtirlalu zoekt het grote geluk,
maar de meisjes die hij ontmoet zijn veel groter dan hij.
Timtirlalu heeft het altijd zo druk,
want de meisjes die hij ontmoet zijn veel groter dan hij.

Timtirlalu zoekt het grote geluk,
maar de meisjes die hij ontmoet zijn veel groter dan hij.
Timtirlalu heeft het altijd zo druk,
want de meisjes die hij ontmoet zijn veel groter dan hij.

Ooh Timtirlalu zoekt het grote geluk,
maar de meisjes die hij ontmoet zijn veel groter dan hij.
Ooh Timtirlalu heeft het altijd zo druk,
want de meisjes die hij ontmoet zijn veel groter dan hij...